လူတစ္မ်ိဳး၏ ယဥ္ေက်းမွဳ၊ဓေလ့ထုံးစံမ်ားကုိလူတစ္မ်ိဳးကသိဖုိ႔လုိပါသည္။သိထားလ်ွင္၊က်ဴးေက်ာ္မွားယြင္းမွဳမ်ားမျဖစ္နုိင္ဘဲ၊ကူးလူးဆက္ဆံမွဳလြယ္ကူ၍ ခ်စ္ၾကည္ေရး တည္ျမဲနုိင္ပါသည္။(စာေရးဆရာဒဂုဏ္နတ္ရွင္)ရွမ္းျပည္ေၾကးမုံစာအုပ္မွ

Popular Posts

တအာင္းဘာသာတရားေတာ္


MusicPlaylistRingtones
Create a playlist at MixPod.com

Friday, September 30, 2011

ေရွးေခတ္တအာင္းလူမ်ိဳးမ်ားခ်စ္တင္စကားေျပာၾကပုံ


ထုိေတာင္ပုိင္းေစာ္ဘြားၾကီး ကုိသူမအား လက္ထပ္ရန္ ေတာင္းဆုိခဲ့ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း “ သူမ၏ရင္သားက အသက္ၾကီးရင့္သည္ဟု”  အရိပ္နိမိတ္ျပခဲ့သည္။ ထုိေနာက္ေစာ္ဘြားက  လက္ထပ္ဖုိ႔ရန္  မ၀ံမရဲ့ျဖစ္၍ သူမအား ေရွာင္ေျပးခဲ့သည္။ ထုိေၾကာင့္ေစာ္ဘြားသည္ ပရိတ္သတ္ေရွ႔တြင္ သူ၏ ဇနီးမ်ားစြာရွိခဲ့သည္ဟု ေၾကျငာခဲ့ပါသည္။ သူမသည္ ေဖာင္ကုိစီးျပီး ေနရပ္သုိ႔ ျပန္ခဲ့ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း သူမ၏ေဖာင္ကုိ အခ်ိဳ႔ေသာလူငယ္မ်ားက မီးျဖင့္ ရွို႔ ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။
ထုိေၾကာင့္ နန္ခမ္းလုံက “ေဖာင္ မီးေလာင္သည္ ”ဟု ေအာ္ဟစ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း တရုပ္မင္းသမီးက ဗမာ့စကားသိခဲ့၏။ ရူမုိင္လူမ်ိဳး ထုိအဆုိကုိ လက္မခံခဲ့ေပ။ သူတုိ႔သည္ ေဖာင္ေလာင္ ဟူေသာစကားကုိ မွတ္ထားခဲ့၏။ ထုိ ေဖာင္မီးေလာင္ကုိ မူရင္းေျပာင္းသြားခဲ့ရာ မွ  ပေလာင္ဟု ျဖစ္လာျပီး၍ ထုိေနာက္ သူတုိ႔၏ထုိသူ၏နာမည္ကုိ လက္ခံခဲ့ပါသည္။ ထုိပုံျပင္သည္ သိသာထင္ရွားစြာ ဗမာ့ လူမ်ိဳးတုိ႔၏အေကာင္းဆုံးေသာ ေ၀ါဟာရ(ရင္းျမစ္)  သမုိင္း ပုံစံ ျဖစ္သည္။  
မည္သုိ႔ဆုိေစကာမူ ပေလာင္လူမ်ိဳးမ်ား ယုံၾကည္ရန္ အလုိငွား သရုပ္သ႑ာန္ကုိ အစစ္ပုံေဖာ္ျခင္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ အကယ္၍ ပေလာင္ေစာဘြားက နန္ခမ္လုံကုိ( Nan Khin Long) လက္ထပ္ထိမ္ျမားခဲ့ေသာ္ နမၼတူျမစ္သည္ နမ့္ဖရာျမစ္ထဲ သုိ႔စီးဆင္းေနမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိေနရာသည္ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ေျမျပန္႔ျဖစ္ပါမည္။ မင္းသမီးသည္ အမ်ိဳးသမီးေပၚညွာတာ ေထာက္ထားေသာ အိမ္နားနီးခ်င္း ျဖစ္ေသာ လက္ရွိနမၼတူ ျမစ္ မွ သီေပါ  ဆီသုိ႔ ယူေဆာင္စီးဆင္း ေစျပီး ေစာ္ဘြားႏွင့္အတူေခတၱ ေနထုိင္ခဲ့ျပီး ေနာက္ အင္း၀ သုိ႔ ဆက္လက္ခရီးဆက္ခဲ့ပါသည္။ နမၼတူ ျမစ္သည္ ဗမာ့စကားလုိ ျမစ္ငယ္ဟု ေခၚဆုိပါသည္။ မင္းသမီး၏ လမ္းေၾကာင္းခရီ အမွတ္သေကၤတ ျဖစ္ခဲ့သည္။ မွန္ပါသည္ ထုိခရီးမ်ားကုိ သူမက ဖန္တီခဲ့ပါသည္။
ဤသမုိင္းအမွန္သည္ နမ့္ဖရာမွ ရွိေသာ ေစတီေတာ္၏ သက္သက္သာဓက ပင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ တရုပ္မင္းသမီး က ထုိေစတီကုိ တည္ထားခဲ့၍ ရူမုိင္လူမ်ိဳးမ်ားက ယေန႔တုိင္ေအာင္ ဆက္လက္ ကုိးကြယ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ပေလာင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ မိမိကုိယ္ပုိင္ ဗ်ည္း ႏွင့္အကၡရာ ေရးသာမွဳမရွိခဲ့ေပ။ မည္မွ်ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ပေလာင္ လူမ်ိဳးမ်ား၏ကေလးမ်ားကုိ နာမည္ေပးနည္း ရွိခဲ့ပါသည္။ ယခုအခါ ပေလာင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ရက္၊လ၊ သတၱပတ္စသည္ ဗမာ့လူမ်ိဳးမ်ားထံမွ  ေမြးစားခဲ့သည္။  မည္သုိ႔ျဖစ္ေစကာမူ အနည္းငယ္ အစီအစဥ္မက်ပဲ ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ပါသည္………..။
တနလၤာေန့..    က၊ ခ ၊ဂ၊ ဃ……
ေယာက်ၤားေလး….ေက်ာ္သာ။ ေက်ာ္သိန္း
မိန္းခေလး……….ေအးက်ား။ ေအးေက  ႏွာ ၅၂၃
အဂါၤေန့……….စ ၊ဆ၊ ဇ စ် ၊ည
ေယာက်ၤားေလး……..ဆန္ဆ၊ ေသြလွ
ဗုဒၶဟူးေန့……. ဟ၊လ၊ ၀
ေယာက်ာၤးေလး….ေမာင္ လွ၊
မိန္းကေလး………အီ လွဳ ၊ အီေထြး
ၾကာသပေတးေန႔……..ပ၊ ဖ၊ ဗ၊ဘ၊မ
ေယာက်ၤားေလး………အုိက္ပန္၊ ပန္ျဖဴ
မိန္းကေလး……………မ ေဖ၊ အီ ေဖါင္၊ ပုိင္ စန္
ေသာၾကာေန႔…………သ၊ဟ
ေယာက်ၤား………….အုိက္ေသြ၊ ေရႊေအာင္
မိန္းကေလး………….အီေစာ၊ အီ စီ၊အီစန္
စေနေန႔……………..သ၊ထ၊ န
ေယာက်ၤားေလး…….သန္းလွ၊ ေနထြန္း
မိန္းကေလး………..အီ ထီ၊ အိီႏု၊ အိီထြမ္း
အီ ဟူေသာ စကားလုံးသည္ မိန္းကေလး မ်ား၏ နာမည္ေရွ႔ဆုံးအသုံးျပဳထားေသာပုံစံျဖစ္ပါသည္။  သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း ဗမာ့လူမ်ိဳးႏွင့္ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားတုိ႔၏ ပုံစံမ်ားမွ ေစာလ်င္စြာ ေမြးစားထားပါသည္။ အိမ္ေထာင္ျပဳေသာဓေလ့ရုိးရာသည္ မ်ွတပုံေပၚပါသည္ တစ္မူထူးျခားေသာ ဗမာ့လူမ်ိဳး၏ဖက္ရွင္မ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသားရုိးရာဓေလ့မ်ား ေရာေထြးမွဳမ်ား ျဖစ္နုိင္ပါသည္။ တစ္ႏွစ္လွ်င္ တစ္ၾကိမ္၊ ေဒသခံ အခါေပးဆရာက ရက္စြဲ စသည္တုိ႔ကို သတ္မွတ္ေပးပါသည္။ လူငယ္မ်ားအားလုံး အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ အခါေပးဆရာကုိ ေတြ႔ဆုံၾကျပီး လက္ထပ္မည့္ရက္ ကုိ  သတ္မွတ္က်င္းပၾကပါသည္။
သူတုိ႔သည္ အဖြဲ႔ရွိၾကပါသည္။ ထုိေနာက္ လက္ထပ္ ရန္ အရြယ္ေရာက္ျပီးေသာ မိန္းကေလးမ်ားအိမ္သုိ႔ သူတုိ႔ကုိ  ဆြဲေခၚ ပါသည္။ ထုိေနာက္  သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ၊  ယဥ္ေက်းေသာလူမွဳေရးက်င့္၀တ္ ထုံတမ္းအတုိင္း သူတုိ႔ကုိ ဆြဲေခၚရပါသည္။ အပ်ိဳတုိ႔၏မိဘမ်ားက  အိပ္ယာ၀င္ျပီးမွ လူပ်ိဳမ်ားက ခ်စ္တင္စကား ေျပာဆုိၾကပါသည္။ လူပ်ိဳအဖြဲ႔မ်ားသည္ အရာရာတုိင္း စည္းကမ္းတင္းၾကပ္ထားသည္ကုိ တိက်စြာ လုိက္နာရပါမည္။ ေယာက်ၤားကေလး က အပ်ိဳလွည့္ရန္ ျပင္ဆင္ထားျပီးဟု ေျပာဆုိျပီးေနာက္ သုံးရက္အလြန္တြင္ အပ်ိဳ ႏွင့္ေတြ႔ရန္ ခ်ိန္ဆုိျခင္း ျပဳလုပ္ပါသည္။  အပ်ိဳလွည့္ရန္ မ်ားစြာ ပင္ပန္းလွပါသည္။ လူပ်ိဳ၏နာမည္ႏွင့္ လူပ်ိဳနာမည္ ႏွစ္ခုလုံးကုိ စာရြက္တစ္ေပၚတြင္ေရးျပီး သူတုိ႔သည္စုံတြဲလုိက္ စကားေျပာျပီး ေနာက ္ညလုံးေပါက္  လူပ်ိဳအပ်ိဳမ်ားက ပင္ပန္းၾကပါသည္။ႏွာ ၅၂၄
ေနာက္သုံးရက္ေျမာက္အလြန္တြင္ အေတြ႔အၾကဳံ ႏွင့္ အေျပာက်ြမ္းက်င္ေသာ မိန္းကေလး ရွိေသာအခါ လူငယ္သည္ ခ်စ္ေရးဆုိေသာနည္းကုိ ဆရာထံမွ သင္ယူရပါသည္။ တတိယေျမာက္ရက္တြင္ မိန္းကေလးအား ခ်စ္ေရးဆုိ ရန္ ေယာက်ၤားေလက ေငြလက္ကုိင္ပု၀ါ ႏွင့္ ေငြကြမး္အစ္ ပုိ႔ထားရပါသည္။ ထုိကြမ္းအစ္အဖုံေပၚတြင္ ၾကည့္လုိက္ျခင္းအားျဖင့္ ထုိအပ်ိဳ နာမည္ကုိ ေရးထားခဲ့ပါသည္။ ေနာက္သုံးရက္အလြန္ မိန္းကေလး က ေယာက်ၤားေလး အပ်ိဳကို ပန္းဖြားအ၀တ္ ျပန္ပုိ႔ရပါသည္။ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါႏွင့္ ပန္းဖြား တုိ႔၏သေဘာ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးကုိ ခ်ိန္ဆက္ထားသည့္သေဘာပင္ျဖစ္ပါသည္။ သူမကုိယ္တုိင္လုပ္ထားေသာ ခါးပတ္ ပန္းဖြား ကုိလည္း အပ်ိဳကုိ လက္ေဆာင္ေပးရပါသည္။ ထုိလူပ်ိဳ၏ေနာက္မွာ ၾကားခံေအာင္သြယ္ေပးေသာသူ တစ္ေယာက္လြတ္လပ္စြာ ထားရွိျပီး ထုိသူသည္ မိန္းကေလးအိမ္သုိ႔ အပ်ိဳလွည့္ခ်င္ပါမူ ၾကားခံေအာင္သြယ္ေပးေသာသူက ည( ၉)နာရီေလာက္္ မိန္းကေလးအား ၾကိဳ တင္ ေျပာထားရပါသည္။ ပထမည တြင္ လူပ်ိဳက စကားေျပာက်ြမ္းက်င္ေသာနည္းျပႏွင့္အေဖာ္ျပဳကာ  အနည္းငယ္ ခ်စ္တင္စကား ဆုိပါသည္။
မိန္းကေလးဖက္သည္းလည္း ခ်စ္တင္စကားလုနုိင္ေအာင္ သူမ၏ခ်စ္ေရးက်ြမ္းက်င္ေသာနည္းျပအမ်ိဴးသမီးထံမွ   အကူအညီယူရပါသည္။ အကယ္၍ မိန္းကေလး အိပ္ယာ၀င္ခဲ့လ်ွင္ သူမကုိ ႏုိးယူ၍ ခ်စ္ေရး ဆုိနုိင္ေသာထုံးစမ္းရွိပါသည္။  သူတုိ႔သည္ မီးဖုိး ၏ အျခားတစ္ဖက္တြင္ ထုိင္ရပါသည္။ မိန္းမလုိက္စားေသာသူအဖုိ႔ ထုိအေျခအေနတစ္ရပ္သည္ထိ ခြင့္ျပဳထားပါသည္။  သူတုိ႔၏နည္းျပဆရာမ်ားလည္း သူတုိ႔ကုိ ေကာင္းမြန္စြာ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါသည္။
စိတ္ေအးေစရန္ အားေပးထားသည့္သေဘာပင္ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ မိန္းကေလးက ေယာက်ာၤးေလးရ ရန္ ႏွင့္ သူမ၏ အခ်စ္ထိီေပါက္ဖုိ႔၇န္ ခ်စ္ရည္ စကား မျဖစ္မေနသင္ၾကားရမည္။သုိ႔ေသာ္  စီးပြားေရးသမား ကဲ့သုိ႔ မဟုတ္ပါ။  သူမသည္ သူမသေဘာက်ေသာသူကုိ အခ်စ္ေရး ေအာင္ျမင္ပါလိမ့္မည္။  ခ်စ္ရည္လာဆုိၾကသူမ်ားထဲမွာ သူမက ထုိသူမ်ားကုိ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ရွိပါသည္။ ႏွာ ၅၂၅

No comments: