ပေလာင္အဂၤလိပ္သဒၵါ

Palaung Grammar

ျမတ္စြာဘုရားနာဂဒီပကြ်န္းသုိ့ၾကြေတာ္မူျခင္း

ျမတ္စြာဘုရားနာဂဒီပက်ြန္းသုိ့ၾကြေတာ္မူျခင္း

တန္းခူးလျပည့္ေန့သည္္ေန့ထူးေန့ျမတ္ျဖစ္သည္ဟုသီရိလကၤာနုိင္ငံမွာရွိေသာဗုဒၶဘာသာမ်ားက ယုံၾကည္ပါသည္။ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္သဗညဳတဥာဏ္ရေတာ္မူျပီးသုံးႏွစ္ေျမာက္တြင္သီရိလကၤာနုိင္ငံသ

ုိ့ေဒသစာရီၾကြေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ပထမအၾကိမ္တြင္ ဓာတုရူသုိ့ျပာသုိလ္လ အတြင္းၾကြေတာ္မူခဲ့ျပီ၊ဘုရားျဖစ္ျပီ(ရ) လျပည့္ေျမာက္မဟီရဂၤနသုိ့ၾကြခဲ့ပါသည္။သုိ့ေသာ္နာဂဒီပက်ြန္းတြင္ဘီးလူးမ်ားအားတရားေရးေအး

အျမိဳက္ေဆးတုိက္္ေကြ်းရန္ၾကြေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ျမတ္စြဘုရားနာဂဒိီပက်ြန္းသုိ့ၾကြရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္မွာ နာဂါႏွစ္ေကာင္းစိန္ျဖင့္စီျခယ္ထားေသာေနရာအတြက္ရန္ပြဲျငိမ္းရန္ၾကြေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အမွားႏွင့္အမွန္ အျငင္းပြားမွဳနွူစ္ရပ္ကုိ တရားသူၾကီးလုပ္သူ မေဟာဓရျဖစ္ပါသည္။နာဂဒီပက်ြန္းဘုရင္ ဆူေလးဓရအမသားျဖစ္ပါသည္။ယေန့ေခတ္တြင္ ဂ်ဖနာကြ်န္းတစ္ခုလုံးကစစ္ျဖစ္ခဲ့ေသာေနရာျဖစ္ပါသည္။စစ္ပြဲျပိီးေနာက္ပုိင္းတြင္ဗုဒၵဘာသာမ်ားဘုရားဖူးရန္

သြားေရာက္လည္းပတ္ေသာေနရာျဖစ္ပါသည္။ သုိ့ေသာ္(.Dr, G.P. Malakera) ကေရးသားေသာ ပါဠိအဘိဓာန္အေထာက္အထားႏွင့္အကထာအလုိအရ မေဟာသဓသည္ သီရိလကၤာနုိင္ငံေျမာက္ပုိင္းတြင္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္ခဲ့သည္။ထုိနာဂဒီပကြ်န္းက

ုိဂ်ဖနာပင္နီဆူလာဟလဲေခၚပါသည္။သီရိလကၤာအေနာက္ေျမာက္ပုိင္းတြင္ တည္ရွိပါသည္။ျမတ္စြာဘုရားၾကြေတာ္မူခဲ့ေသာ အခ်ိန္မွာ ဘုရားျဖစ္ျပီး သုံးႏွစ္ေျမာက္ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ (၂၅၉၇)ခုႏွစ္ျဖစ္သည္။ ထုိက်ြန္းကနာဂဒီပဟုေခၚကာ တမီလ္ဘာသာအားျဖင့္ (ရန္နုိင္နတီဂူ)ျဖစ္သည္။ ပင္နီဆူလာေနရာအစိတ္အပုိင္းတစ္ခုလည္ ျဖစ္သည္။ ပင္လယ္က်ြန္းနွင့္နီးကပ္စြာတည္ရွိပါသည္။ သမုိင္းအရ နာဂဒီပက်ြန္းက သီရီလကၤာနုိင္ငံေတာ္ပုိင္ျဖစ္သည္ဟုတမီလ္လူမ်ိဳးမ်ားမေရာက္ခင္ကတည္းကပင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဒ႑ာရီအရ ဘုရင္ ၀ိဇယသည္ အျခားလူမ်ိဴးမ်ားၾကားတြင္ေနထုိင္ခဲ့သည္။ တုိင္းရင္းသားသုံးမ်ိဳရွိရာတြင္ ၁။ယကၡ ၂။ရာကရွ ၃။နာဂျဖစ္ၾကသည္။

၀ံသကထာႏွင့္သုတ္ေတာ္မ်ား၊အထကထာမ်ားအရ..နာဂလူမ်ိဳးမ်ားသည္ က်ြန္းအေနာက္ေျမာက္ပုိင္းတြင္အုပ္စုိးခဲ့ပါသည္။ကလ်ာဏီျမစ္ႏွင့္ က်ြန္း၀အထိ အုပ္စုိးခဲ့ပါသည္။နုိင္မလဒမ( Nainamadama)ျမိဳ့ႏွင့္တုိင္းအဆင့္ထိရွိၾကပါသည္။ မဒန ဟုူသည္ ခရီးသြားေသာသူမ်ားအတြက္ အနားယူဖုိ့ရန္လုပ္ထားေသာေနရာ(ဇရပ္) ျဖစ္နုိင္ပါသည္။ နာဂလူမ်ိဳးမ်ာသည္ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ခရီးစဥ္ တည္းခုိစရာတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ ဆူေသာဓရ အေဖ သည္၀ဒမန ေတာင္ေပၚတြင္ ေနထုိင္ခဲ့ပါသည္။ ထုိအခါတြင္ ေတာ ေက်ာက္ေတာင္ဟု မရွိေသးေပ။ Medawachchi အနီးတုိင္ေအာင္ မရွိခဲ့ေပ။ ျမတ္စြာဘုရား ၾကြေရာက္ခဲ့စဥ္က မဏီယကၡီစစ္ပြဲျဖစ္ေနေသာကာလျဖစ္သည္။ စိန္မ်က္လုံး ဟုေခၚသည္။ မေဟာဓရ ရဲ့ဦးေလးေတာ္သည္။ ၄င္းမ်ား နုိင္ငံတြင္ ကလ်ာဏီျမစ္ ေတာင္ပုိ္င္း တြင္တည္ရွိသည္။ သူ့ အမ်ိဴးမ်ားနွင့္အတူ ေနာက္ ၁၅ ရာစု တုိင္ေအာင္နာဂလူမ်ိဴးမ်ား သည္ ကလ်ာဏီျမစ္အနီးတြင္ေနထုိင္ခဲ့ပါသည္။ ကဗ်ာတစ္ခု အေထာက္အထားအရ.. နာဂလူပ်ိဳးမ်ားသည္ ျမစ္ကမ္းစပ္တြင္ထုိင္ျပီး ျမတ္စြာဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိထုံးမြမ္းကာ ေတးသီးခ်င္ သီးဆုိေနၾကသည္။ နဂါးလူမ်ိဳးမ်ားသည္ တစ္ကယ့္လူသားအစစ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အႏၵိယ အေရွ့ေတာင္ပုိင္း တြင္ယေန့အထိဆက္လက္နာဂတုိင္းရင္းသားလူမ်ိဴူးအျဖစ္ ရွိပါေသးသည္။ နာဂဒီပက်ြန္းစစ္ပြဲ ျဖစ္ေနစဥ္တြင္ ရုတ္တစ္ရက္ ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းကင္ခရီးၾကြခဲ့ကာ ေရြတ၀င္း၀င္းလင္းလက္ျဖာထြက္လာခဲ့သည္။ တုိင္းသူျပည္သားအေပါင္းအံႀသဖြယ္အတိျဖင့္ဖူးေမ်ာ္ေနခဲ့သည္။

ျမတ္စြာဘုရား၏ အလုပ္အေကြ်းျဖစ္ခဲ့သူကာ ရာဇရတန သစ္ပင္အနီးရပ္လ်က္ဂိတ္ေစာင့္ေနေသာ နတ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူလုိက္ပါကာ ထီး မုိးေပးခဲ့သူျဖစ္ခဲ့သည္။ နာဂလူမ်ိဴးမ်ား ဘုရားရွင္ဖူးျမင္ရန္ေနာက္တြင္က်န္ရစ္ခဲ့သည္။

ဘုရားရွင္သည္ နာဂလူမ်ိဳးမ်ားအား တရားေရေအး အျမိဳက္ေဆးတုိက္ေကြ်းေနစဥ္တြင္ သာယာေသာအသံ၊ နုဴညံေသာအသံမ်ားျဖင့္ အားရုံးဖမ္းစားေစခဲ့သည္။ သုိ့မဟုတ္ တရားအားရုံးစုိက္လာေအာင္ စြဲေဆာင္ခဲ့သည္။ ထုိလူမ်ိဴးမ်ားကလည္း တရားေတာ္ကုိ ရုိေသစြာ နားယူးမွတ္သားခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရား က စစ္ျဖစ္ျခင္းသည္ အခ်ည္းနွိီးသာျဖစ္သည္။ အခ်ိန္သာကုန္ေစသည္။ နာဂလူမ်ိဴးမ်ား၏ဘုရင္ကာ မဏိယကၡီပင္ျဖစ္သည္။

ျမတ္စြာဘုရား၏တရားေတာ္ နားယူးျပီ နန္းေတာ္ထဲသုိ့ၾကြေတာ္မူရန္ပင့္ေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္ က နွုတ္ေတာ္ဆိတ္ဆိတ္ျဖင့္ လက္ခံေတာ္မူခဲ့သည္။ မဟာ၀ံသကထာႏွင့္ စမင္တပါသာတီကာ အလုိအရ . ကလိနိယသုိ့ မိရုိးဖလားယုံႀကည္သည့္အားေလ်ာစြာ ကဆုန္လျပည့္ေန့ ၾကြခဲ့သည္။ အထက္ပါ မဟာ၀ံသကထာႏွင့္ စမင္တပါသာဋီကာ ကာ လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန့ၾကြခဲ့သည္ဟုဆုိသည္။

၀ံသကထာ မွတ္တမ္းအရ နာဂဒီပက်ြန္း သည္ ဘုရားဖူးေမွ်ာ္ရန္ေနရာအမ်ားအျပားရွိႀကသည္။ တိသေက်ာင္း ကုိ ေဒ၀ါနံပီယတိသ ဘုရင္က ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းပါခဲ့ သည္။ ဇမၻဴက ေလာက ဆိပ္ကမ္းအနီးတြင္ တည္ရွိပါသည္။ သီလပဗၹတ ေစတီ၊ ရာဇရတန ၊ ဓာတု ေစတီ၊ မ်ားအားျမတ္စြာဘုရားၾကြေရာက္ခဲ့သည့္အထိမ္းအမွတ္ျဖင့္ အဂၠ ေကာစိ ဘုရင္က တည္ထားကုိယ္ကြယ္ခဲ့သည္။

သီရိလကၤာနုိင္ငံသည္ အနဳရာဓပူရ ျမိဳ့ တြင္ ရာဇယတန ေစတီတည္ရွိသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာကြယ္ခါနီး စြယ္ေတာ္ ဓါတ္ေတာ္မ်ား၊ မဟာေစတီထဲသုိ့စုေ၀းၾကမည္။ ရာဇယတန ေစတီမွ မဟာေဗာဓိေစတီ သုိ့စုေ၀းၾကမည္ ဟု ၀ိဘင္းအထကထာ မ်ားတြင္ ဆုိၾကသည္။

အခ်ိဳ့ေသာ သုေတသီ ပညာရွင္မ်ားက ျမတ္စြာဘုရား သီရိလကၤာနုိင္ငံသုိ့ ( ၃) ၾကိမ္တုိင္တုိင္ ၾကြေရာက္ခဲ့ျခင္းသည္ ဒ႑ာရီမ်ွသာျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။ တိပိဋက က်မ္းစာထဲတြင္ သက္ေသအေထာက္အထား မေတြ့ရေပ။ မည့္သည္ပုဂဳိလ္ႏွင့္ေနရာ မေဖာ္ျပခဲ့ပါ ။ သုိ့ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ( ၄၅) ႏွစ္ကာလပတ္လုံး လူေရာ နတ္ပါ ျဗဟၼမၾကြင္း တရားေရေအး အျမိဳက္ေဆး ကုိ တုိက္ေက်ြြးခဲ့ကာ လမ္းမွားမွ လမ္းမွန္သုိ့ ပုိ့ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ တိပိဋက က်မ္းစာထဲတြင္ အရွင္အာနႏၵာက ျမတ္စြာဘုရားဤကဲ့သုိ့ ေဟာ္ၾကားေတာ္မူခဲ့သည္ဟုသာပါရွိ ပါသည္။ ဒ႑ာရီ ဟူသည္ အခ်ည္းနွးီမ်ွသာေဖာ္ျပခဲ့ မဟုတ္ပါ။ သုိ့ေသာ္ တဆင့္ စကား တဆင့္နားသုိ့ ခ်ဲ့ကာျပီး ေရးသာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

မူရင္းေဆာင္းပါးရွင္ သုမနစပရမဒု( ၂၀၀၈၊ ၀၄၊ ၁၉) သတင္းစာမွ ျမန္မာဘာသာကုိဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆုိထားပါသည္။