အခန္း (၉) (၁၀)

၉ -
ေယာေနဂိုဏ္း
အျပင္ေတာင္ေငြပေလာင္တုိ႔ကုိကုိးကြယ္ေသာ ''ေယာေနဂိုဏ္း''ကို အခ်ိဳ႕က ''ေယာခူး''ဂိုဏ္းဟုလည္း
ေခၚပါသည္။ အခ်ိဳ႕က ''ယြန္းဂိုဏ္း''သည္ လဇၨီဂိုဏ္း၊ အလဇၨီဂိုဏ္းဟု ႏွစ္မ်ိဳး႐ွိရာ ''ေယာေန''ဂုိဏ္းသည္
လဇၨီဂိုဏ္းဟုဆုိၾကသည္။ ေယာေနဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္တုိ႔သည္ သုဓမၼာဂိုဏ္း၊ ေ႐ႊက်င္ဂိုဏ္းဆရာေတာ္
မ်ားနည္းတူ ဝါဆုိဝါကပ္ေတာ္မူၾကပါသည္။ ယြန္းဘာသာ၊ ႐ွမ္းဘာသာ၊ စာေပကုိေလ့လာသင္ၾကားတတ္
ေျမာက္ၾကသည္။ စာသင္သား ရဟန္းသာေမဏမ်ားကုိလည္း ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ႏႈတ္တုိက္ခ်ေပးကာ
ႏႈတ္ငံုေအာင္ သင္ၾကားေပးၾကပါသည္။
အခ်ိဳ႕ဆရာေတာ္တုိ႔က ေ႐ႊေငြကဲ့သို႔ေသာ မအပ္စပ္ေသာ ဝတၴဳမ်ားကုိ ကုိင္ေဆာင္ျခင္း၊ ေလာကီ
ပညာရပ္မ်ားကုိ ေလ့လာလုိက္စားျခင္းျပဳၾကကာ အခ်ိဳ႕ဆရာေတာ္မ်ားက ေလာကုတ္ သက္သက္ေလ့လာ
လုိက္စားေတာ္မူၾကသည္။ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ဘြဲ႔နာမည္ေတာ္မ်ားမွာ ျပည္ပ႐ွိသံဃာေတာ္မ်ား
နည္းတူ ဘြဲ႕နာမည္ေတာ္မ်ားေပးသည့္အျပင္ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္က ရဟႏၲာအ႐ွင္ျမတ္မ်ား၏
ဘြဲ႕အမည္ေတာ္မ်ားကုိလည္း ေပးၾကသည္။ သို႔ေသာ္ဘြဲ႕အမည္မ်ားကို ေ႐ွ႕က''ေစာင္''ဟူေသာေဝါဟာရ
ကုိထည့္ေပးထားသည္။ ''ေစာင္''ဟူေသာအဓိပၸါယ္မွာ ''႐ွင္'' သုိ႔မဟုတ္ ''အ႐ွင္'' ျဖစ္ပါသည္။
ေစာင္မဟာကဆဖ (အ႐ွင္မဟာကႆပ)
ေစာင္ဆာရိပုတၱရာ (အ႐ွင္သာရိပုတၱရာ)
ေစာင္မဟာဂ်နက (မဟာဇနက)
ေစာင္နာရဒတ္ (အ႐ွင္နာရဒ)
ေစာင္ကိန္းစည္း (အ႐ွင္မဟာကစၥည္း)
အစ႐ွိေသာဘြဲ႕မည္ေတာ္မ်ားကို ေပးၾကသည့္အျပင္ ''ေစာင္မိုင္းပုံ'' ''ေစာင္ေစာပနာ''ဟု ရပ္႐ြာေဒသ
အစြဲျပဳၿပီးလည္း ေပးၾကသည္။ သက္ေတာ္ဝါေတာ္အႀကီးဆုံးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ တင္ေျမႇာက္ထားၾက
ပါသည္။ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္တင္ေျမႇာက္ပုံမွာ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္တစ္ပါးပ်ံလြန္ေတာ္မူေသာအခါ ထုိဆရာေတာ္
ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲသုိ႔ အရပ္ရပ္႐ွိ ေက်ာင္းဆရာေတာ္မ်ား စုစည္းေရာက္႐ွိလာၾကပါသည္။ သက္ႀကီးဝါႀကီး
ဆရာေတာ္ အႀကီးဆုံးထဲကပုဂၢိဳလ္ကို ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္တင္ေျမႇာက္ၾကရန္ ေ႐ြးခ်ယ္ၾကသည္။ ဘုန္းႀကီးပ်ံ
ကိစၥၿပီးေသာအခါ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာဆရာေတာ္ႀကီးထံသုိ႔ ရပ္႐ြာဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက လာေရာက္ၾကၿပီး
''ဆရာေတာ္ဘုရားေတာထြက္ေတာ္မူရန္အခ်ိန္တန္ၿပီအ႐ွင္ဘုရား''ဟုေလွ်ာက္ထားၾကရသည္။
ဆရာေတာ္ က ေအး....ေကာင္းၿပီ၊ ဘယ္ေန႔ဘယ္ရက္ ငါေတာထြက္မည္ဟု ရက္ခ်ိန္းေပးလိုက္သည္။
ခ်ိန္းဆိုထား ေသာရက္သုိ႕ေရာက္ေသာအခါ နံနက္ေစာေစာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးတည္းသာ ေတာထဲသုိ႔
ၾ<ြကသြားရသည္။ ''တာေက်ာင္း''က ဆရာေတာ္ၾ<ြကသြားရာေနာက္သုိ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွလုိက္ၿပီးေခ်ာင္းၾကည့္ကာ
ေနရာဌာန သိေသာအခါ ေက်ာင္းသုိ႔ျပန္လာခဲ့ရသည္။
- ၁ဝ -
ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားက အဆင္သင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ လြယ္အိတ္သုံးဆယ္၊ ေလးဆယ္လုံးကို
ခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး ေက်ာင္းမွလာကာ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကသည္။ ''တာေက်ာင္း''ျပန္ေရာက္လာၿပီး၊ ¤င္းလမ္းၫႊန္
ခ်က္အတုိင္းေဝါယာဥ္ကိုထမ္းကာ ဆရာေတာ္႐ွိရာသုိ႔ အားလုံးလိုက္လာၾကသည္။
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ ဒါယကာျမင္သာေသာေနရာတြင္ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ကာထိုင္ေနသည္။
ဒါယကာမ်ားက ဆရာေတာ္အနားသုိ႔ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ေတာ္ထြက္ေတာ္မမူနဲ႔ဘုရား၊ သတၱဝါမ်ားကုိသနားၾကင္နာ
ငဲ့ၫွာေသာအားျဖင့္ ေက်ာင္းသို႔ျပန္ၾ<ြကသီးတင္းသုံးေတာ္မူပါ။ တရားေရေအးအၿမိဳက္ေဆးတိုက္ေကြၽးေတာ္မူပါ
ဟုေလွ်ာက္ထားၾကပါသည္။ ထုိအခါဆရာေတာ္ထၿပီး ေဝါယာဥ္အနားသုိ႔သြားကာ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာလြယ္
အိမ္သုံးဆယ္၊ ေလးဆယ္အတြင္းက ေငြမ်ားကုိ ထုတ္ၾကည့္လုိက္သည္။ ေငြနည္းလွ်င္ဆရာေတာ္ေတာထဲသုိ႔
ျပန္ၾ<ြကသြားသည္။ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားက ''ေယာခူးေယာခူး''ဟုႏႈိးေဆာ္ၿပီး အသင့္ပါလာေသာေငြမ်ား
ကုိလြယ္အိတ္ထဲသုိ႔ ထပ္မံျဖည့္စြက္ၿပီးလိုက္ပင့္ရျပန္သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ေယာခူးႏွစ္ခါသုံးခါလုပ္ၿပီးမွ ဆရာေတာ္
ေဝါယာဥ္ေပၚတက္စီးေသာအခါ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ား ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာစြာႏွင့္ ေဝါယာဥ္ကိုထမ္းၿပီး၊
ေက်ာင္းသုိ႔ျပန္လာၾကရသည္။ ¤င္းကိုအစြဲျပဳၿပီး ''ေယာခူးဂိုဏ္း''ေခၚသည္ဟုဆုိၾကပါသည္။
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက လြယ္အိတ္ထဲကႏိႈက္ၾကည့္ၿပီးေငြနည္းလွ်င္ ေတာထဲသုိ႔ျပန္ၾ<ြကသည္ကို
ဒါယကာမ်ားက ''ေယာခူးေယာခူး'' ဟုႏိႈးေဆာ္ကာ အလွဴေငြထပ္မံျဖည့္စြက္ရသည္မွာ ေငြနည္းသည့္အတြက္
ဆရာေတာ္ကမေက်နပ္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဒါယကာမ်ား အလွဴတုိးၿပီးကုသုိလ္မ်ားမ်ားရေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္း
ျဖစ္သည္ဟုယူဆၾကပါသည္။ ေက်ာင္းသုိ႔ေရာက္ေသာအခါ လြယ္အိတ္ႏွင့္ေငြအားလုံးကုိ ဆရာေတာ္ထံသုိ႔
လွဴဒါန္းၾကပါသည္။ ဆရာေတာ္ထိုေငြမ်ားႏွင့္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္တင္ေျမႇာက္ေသာ ကန္ေတာ့ပြဲသုိ႔လာ
ေရာက္ၾကေသာ ရဟန္းပရိတ္သတ္၊ လူပရိတ္သတ္မ်ားကို အကုန္အက်ခံၿပီးေကြၽးေမြးဧည့္ခံၾကပါသည္။
လာေရာက္ၾကေသာရဟန္းပရိတ္သတ္၊ လူပရိတ္သတ္မ်ားကလည္း ေငြ၊ ႏြား၊ ျမင္း၊ မွန္စီေ႐ႊခ်အုပ္
ႀကီးမ်ား၊ ပုရပိုက္လိပ္မ်ား၊ မွန္စီေ႐ႊခ်စာတုိက္ေသတၱာမ်ား၊ ၿခဳံလႊာ၊ ဂြမ္းပုံႀကီးမ်ား၊ လက္ဖက္စို၊ လက္ဖက္
ေျခာက္အေကာင္းဆုံးမ်ား ဆရာေတာ္အား ထပ္မံလွဴဒါန္းကန္ေတာ့ၾကသည္။ ကန္ေတာ့ခံပြဲမွာ နံနက္ဆြမ္း
စားၿပီး၊ ေျခာက္နာရီခြဲေလာက္တြင္ ေက်ာင္းေပၚတြင္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္က အလယ္မွ သလြန္ထုိင္ၿပီး
ဝဲယာႏွစ္ဖက္သံဃာေတာ္မ်ား ၿခံရံလွ်က္ကန္ေတာ့ခံေလသည္။
ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီးက တရားေဟာၿပီးေနာက္ လက္ယာဘက္သံဃာေတာ္မ်ားက ယြန္းဘာသာ၊
႐ွမ္းဘာသာ၊ ပါဠိဘာသာေရာကာ ပရိတ္ေတာ္မ်ားကို တစ္နာရီခြဲခန္႔႐ြတ္ၾကသည္။ ၿပီးေနာက္လက္ဝဲသံဃာ
ေတာ္မ်ားက အထက္နည္းအတုိင္း ႐ြတ္ၾကျပန္သည္။ ထိုေနာက္ဆရာေတာ္ႀကီးက ကန္ေတာ့က်ိဳးေပးကာ
ကန္ေတာ့ခံပြဲကုိသိမ္းေလသည္။ ပရိတ္႐ြတ္တရားေဟာ စုစုေပါင္းသုံးနာရီၾကာတတ္ေပသည္။ အရပ္မွရ႐ွိ
ေသာေငြမ်ားကို ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္က ေက်ာင္းဇရပ္ေဆာက္လုပ္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ေရတြင္းေရကန္တူးေဖာ္
ျခင္း၊ ႐ုပ္ပြားေစတီေတာ္မ်ားကို အသစ္ထပ္မံတည္ျခင္း၊ အေဆာင္အပ်က္မ်ားကုိ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ အဖိုးတန္ပိုး