ေဆးလြန္နာ

ေဆးလြန္နာ
"ေဘသဇၨသမု႒ိေတာ ၀ိယ ေရာေဂါ အေတကိေစၧာ ေဟာတိ"
"ေဆးေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ အနာသည္ ကုသ၍မရသကဲ့သို႔"
(သေမၼာ၊ ႒။ ၀ိသုဒၶိ၊ ႒)

မ်က္ႏွာ ခ်ဳိျမ၊ ၀င္းပပႏွင့္
အလွ စံုလင္၊ နတ္ပံုသြင္ႏွင့္
ျမင္သူတိုင္းက၊ ႐ႈမ၀လည္း
ေျခႂကြ လွမ္းေသာ္၊ ျမင္ မေတာ္ဘူး။
ပ်ဳိေဖာ္၀င္စ၊ ငယ္ဘ၀၌
ဒုကၡေပြကာ၊ မက်န္းမာ၍
ဆရာကို ပင့္၊ ေဆးမွားခြင့္ေၾကာင့္
လူႏွင့္ ေျခမ်ား၊ ႏွစ္ကုိယ္ျခားသို႔
ေသြးသား လွည့္ေမ်ာ၊ ေသြးဆက္ေၾကာတို႔
ထံုေသာဘ၀၊ ႏံုအ-အ တည္း။
ေရွးေရွး ဆရာ၊ ေဆးလြန္နာကို
ဆရာေနာက္လက္၊ အကုခက္၍
တစ္သက္လံုးစာ၊ လူျဖစ္နာေသာ္
မ်က္ႏွာ ခ်ဳိျမ၊ ႐ႈမ၀လည္း
ႏွမ ပံုထား၊ လြန္ သနားႏွင့္
ေယာက်္ားတကာ၊ ႏႈတ္ပိတ္ရွာၿပီ...
ဘယ္ခါ ခ်စ္ပန္းပြင့္အံ့နည္း။
မစိုးရိမ္စာသင္သား
(၂၇.၁၁.၂၀၀၇)