တစ္ဖက္ႏိုင္ငံသို႔ ေရာင္းစားခံရႏိုင္ဖြယ္ ရွိေသာ ကေလးငယ္ ၆၀ ဦးကို ျပင္ဦးလြင္ရွိ ပရဟိတ ေက်ာင္းႏွစ္ေက်ာင္းတြင္ ေစာင့္ေရွာက္ထား

တစ္ဖက္ႏိုင္ငံသို႔ ေရာင္းစားခံရႏိုင္ဖြယ္ ရွိေသာ ကေလးငယ္ ၆၀ ဦးကို ျပင္ဦးလြင္ရွိ ပရဟိတ ေက်ာင္းႏွစ္ေက်ာင္းတြင္ ေစာင့္ေရွာက္ထား တစ္ဖက္ႏိုင္ငံသို႔ ေရာင္းစားခံ ရႏုိင္ဖြယ္ရွိေသာ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္မွ ကေလးငယ္ ၆၀ ဦးကုိ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ရွိ ေ႐ႊစင္မင္းသီလရွင္သင္ (အမ်ဳိးသမီး) ပရဟိတ ပညာေရးေက်ာင္းႏွင့္ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္ ေအာင္ခ်မ္းသာရြာဒိုးပင္ ပရဟိတ မိဘမဲ့ ကေလးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေစာင့္ေရွာက္ထားေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္။

"နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္ မိုင္မန္ေက်း ရြာ ဆရာေတာ္က ဆရာေလးရဲ႕ အစ္ ကိုေတာ္တယ္။ သူကေနၿပီး နမ့္ဆန္ ၿမိဳ႕နယ္ထဲက တစ္ဖက္ႏိုင္ငံကို ေရာင္းစားခံရေတာ့မယ့္ ကေလးေတြ နဲ႔ ေရာင္းစားခံရမယ့္ အလားအလာ ရွိတဲ့ကေလး အေယာက္ ၆၀ ကို ေမလတုန္းက ျပင္ဦးလြင္ကို လာပို႔တယ္။ ကေလးေတြထဲမွာ အသက္ ႏွစ္ႏွစ္ကေန ၁၅ ႏွစ္အတြင္းရွိတဲ့ ေယာက်္ားေလး အေယာက္ ၃၀ နဲ႔ မိန္းကေလး အေယာက္၃၀ ပါပါတယ္။ ဆရာေလးရဲ႕ေက်ာင္းက သီလရွင္သင္ ပညာေရးေက်ာင္းဆိုေတာ့ ေယာက္်ားေလး အေယာက္ ၃၀ ကို ေအာင္ခ်မ္းသာရြာက ဒိုးပင္ပရဟိတ မိဘမဲ့ကေလးေက်ာင္းကို ျပန္လႊဲေပးလိုက္တယ္"ဟု ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ ရပ္ကြက္ႀကီး(၁)ရွိ ေရႊစင္မင္းသီလရွင္သင္(အမ်ဳိးသမီး) ပရဟိတ ပညာေရးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာႀကီး ေဒၚနႏၵသိဂႌက မိန႔္ၾကားခဲ့ပါသည္။

အဆိုပါ ကေလးငယ္မ်ားမွာ ဆင္းရဲလြန္းေသာေၾကာင့္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံသို႔ မိဘကိုယ္တိုင္ေရာင္းစားရန္ ျပင္ဆင္ေနျခင္း၊ မိဘမ်ားေတာင္ယာ လုပ္ငန္းသြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနစဥ္ လူကုန္ကူးသူမ်ား၏ စည္း႐ံုးမႈ ခံရျခင္း၊ လက္ဖက္လုပ္ငန္း မေကာင္းေသာေၾကာင့္ ရပ္တည္ရန္ ခက္ခဲျခင္း၊ မိစံုဖစံုမရွိျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ လူကုန္ကူးခံရရန္ အလားအလာရွိေနသျဖင့္ မိုင္မန္ေက်းရြာ ဆရာေတာ္ႏွင့္ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတို႔က ယင္းကဲ့သို႔ လာေရာက္ ပို႔ေဆာင္သြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ ရပ္ကြက္ႀကီး(၁) ရွိ ေရႊစင္မင္း သီလရွင္သင္ (အမ်ဳိးသမီး) ပရဟိတ ပညာေရးေက်ာင္းတြင္ ေစာင့္ေရွာက္ထားေသာ ကေလးငယ္ ၃၃၅ ဦးရွိၿပီး ေက်ာက္မဲ၊ သီေပါ၊ သိႏၷီ၊ မိုင္းကုိင္၊ နမ့္ဆန္၊ ျမစ္ႀကီးနားႏွင့္ စစ္ကိုင္းတို႔မွ ကေလးငယ္မ်ား ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရပါသည္။

"ဆရာေလးတို႔က စစ္ကိုင္းကေန ျပင္ဦးလြင္ကို ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာ ေျပာင္းလာေတာ့ စစ္ကိုင္းကေန မိဘေတြကိုယ္တိုင္ ေပးလိုက္တဲ့ ကေလး ႏွစ္ေယာက္အပါအ၀င္ သီလရွင္ အပါး ၄၀ နဲ႔စခဲ့တာ။ ဒိုးပင္ပရဟိတ ဆရာေတာ္ကို အားက်ေတာ့ ငါျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့တာပါ။ အခုဆိုရင္ ကေလးငယ္ ၃၃၅ ဦး အထိရွိလာပါၿပီ။ ဒီကေလးေတြထဲမွာ မိခင္ကိုယ္တိုင္ေရာင္းစားဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ ေက်ာက္မဲက ကေလးေတာင္ပါတယ္။ မိခင္လက္ထဲကေန ဆရာေလးက က်ပ္သံုးေသာင္းေပးၿပီး ၀ယ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကေလးက သံုးႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ အခု အဲဒီကေလး ငါးတန္းေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ"ဟု ေရႊစင္မင္း ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက မိန္႔ၾကားခဲ့ပါသည္။

အဆိုပါ သီလရွင္သင္ (အမ်ဳိးသမီး) ပရဟိတ ပညာေရးေက်ာင္းတြင္ မူႀကိဳသီလရွင္ႏွင့္ ေက်ာင္းသူ ၃၀ ဦး၊ သီလရွင္၀တ္ ပထမတန္း ၅၀ ဦး၊ ဒုတိယတန္း ၃၅ ဦး၊ တတိယတန္း ၃၅ ဦး၊ စတုတၳတန္း ၄၀ ဦး၊ ပဥၥမတန္း ၃၀ဦး၊ ဆ႒မတန္း ၃၀ ဦး၊ သတၱမတန္း ၂၈ ဦး၊ အ႒မ တန္း ၁၀ ဦး၊ န၀မတန္း ၁၀ ဦး၊ ဒသမတန္း သုံးဦး၊ တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူ ေလးဦးတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ထားေၾကာင္း သိရွိရသည္။
အိီလဲဗင့္သတင္းမွ တဆင့္ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
http://www.news-eleven.com/index.php?option=com_content&view=article&id=9340:2011-07-12-15-55-40&catid=42:2009-11-10-07-36-59&Itemid=112

ေက်းညီေနာင္ပုံျပင္

ေရွးသေရာအခါက ပုဏၰားတစ္ဦး ရွိပါသည္။ သူ ၏လယ္မွာ ေက်းအုပ္မ်ား မၾကာခဏ၀င္စားေနပါသည္။ ေစာင့္ဖမ္းဖို ့ ၿပင္ဆင္ပါသည္ ။ သူ သတိထားမိေသာ အဲဒီ ထဲက ေက်းတစ္ေကာင္သည္ သူစားလို ့ၿပီးယံုနဲ ့တင္ ရပ္မသြားပဲ အၿပန္မွာ ေကာက္စပါးတို ့ကို ေန ့စဥ္ ႏႈတ္သီးနဲ ့ကိုက္ခ်ီယူေဆာင္သြားေနသည္ကုိ ေတြ ျမင္ ခဲ႔ပါသည။္္ တစ္ေန့ေသာအခါ သူသည္ အဲဒီေက်းငွက္ကိုေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ဖမ္းတဲ့အခါမိခဲ့ပါသည္။ ထုိေနရာသည္ ဘုရားေလာင္းေက်းမင္းက သူ အခုလိုေကာက္စပါးေတြကိုက္ခ်ီ ယူေဆာင္သြားေနျခင္းသည္ ေၾကြးၿမီသစ္ကိုခ် ၿပီး ေၾကြးေဟာင္းကိုၿပန္ဆပ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။ ပုဏၰားလည္း ထုိစကား၏ ့အဓိပၸါယ္ကို ရွင္းလင္းေၿပာၿပဖို ့ေၿပာေသာအခါ ဘုရားေလာင္းေက်းမင္းက..
'' အို ..ပုဏၰား ငါ့၌ အရြယ္အိုမင္းၿပီ ၿဖစ္ေသာ ငါ၏ အမိအဖ တို ့သည္ ရိွ၏ .. ငါ၏ မိဘတို ့သည္ ငါငယ္ႏုစဥ္အခါက ငါ့ကိုၿပဳလုပ္ေကြ်းခဲ့၍ ငါ့အားေၾကြးၿမီကိုခ်ထားခဲ့၏..
ယခု ငါသည္ မိဘတို ့အားၿပန္၍ လုပ္ေကြ်းၿပဳစုရန္ အခါေရာက္ေပၿပီ .. ေၾကြးေဟာင္းကိုၿပန္လည္ဆပ္သည့္အေနၿဖင့္ အၿပန္ခရီးလမ္းတြင္ ဤသို ့မိဘတို ့အတြက္ ေကာက္စပါးတို့ကိုယူေဆာင္သြားရပါသည္။ ''
... တဖန္ ေက်းမင္းသည္ ေၾကြးၿမီသစ္ ခ် သည္ ဆိုသည္ကို ဆက္၍ ရွင္းၿပေလ၏ ..။
" အို..ပုဏၰား ငါ့၌ အရြယ္မေရာက္ေသးေသာ သားသမီးတို ့သည္ ရိွ၏ .. ကိုယ္တိုင္ အစာရွာၿခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္ ။ ထို ငါ၏ သားသမီးတို ့သည္ ငါအရြယ္အိုမင္းေသာ အခါ ၿပန္လည္၍ ငါ့အား
ေကြ်းေမြးေစာက္ေရွာက္ၾကေစ ေသာငွာ ေၾကြးၿမီသစ္ကိုခ်သည့္အေနၿဖင့္ သားသမီးတို ့အတြက္လည္း ဤသို ့ေကာက္စပါးတို ့ကို ယူေဆာင္ရပါသည္ '' .. ဟု ရွင္းလင္းစြာ ေၿဖၾကားေလသည္ ။
ပုဏၰားလည္း ဘုရားေလာင္း ေက်းမင္း၏ ပညာႏွင့္ယွဥ္ေသာ၊ ေက်းဇူးတရား ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ၊ စကားတ႔ုိ ကို ၾကားရတဲ့အခါမွာ မ်ားစြာေက်နပ္အားရမႈ၊ ႏွစ္သက္ရႊင္လန္းမွဳ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္
ေက်းးမင္း လိုအပ္သေလာက္ေသာ လယ္ေၿမကို အလိုရွိသမွ် စားေသာက္ရန္ လွဴဒါန္းေလသည္ ။